From Zero to Hero - از فرش به عرش
ارز دیجیتال دای یکی از رمزارزهایی است که نوسان قیمتی ندارد و ارزش آن همواره برابر با یک دلار است.
همانطور که در ابتدا گفته شد رمز ارز دای نوسان قیمتی ندارد و این در علم ارزهای دیجیتال به این معنا است که این رمز یک استیبل کوین می‌باشد. این استیبل کوین بر روی بلاکچین اتریوم و اکوسیستمی به نام میکردائو (MakerDAO) راه‌اندازی شده است و ارزش قیمتی آن همواره برابر با یک دلار ایالات متحده است.
بر خلاف استیبل کوین‌هایی مانند تتر (Thther) که به صورت متمرکز طراحی شده‌اند، رمز ارز دای کاملا غیر متمرکز است و این بدان معناست که شخص یا نهادی در ثابت نگه داشتن قیمت آن یا ایجاد نوسان نقشی ندارد و قیمت این رمز ارز کاملا غیر متمرکز و بدون دخالت افراد ثابت نگه داشته شده است.
استیبل کوین به رمز ارزهایی گفته می‌شود که قیمت آن‌ها همواره ثابت است و دارای پشتوانه هستند. به طور مثال رمز ارز تتر یک استیبل کوین است که قیمت آن همواره برابر با یک دلار است و پشتوانه آن هم دلارهایی است که به ازای تولید هر تتر در بانک‌های ایالات متحده ذخیره می‌شوند.
اما باید به این نکته توجه کرد که استیبل کوین‌ها به دو دسته متمرکز و غیر متمرکز تقسیم می‌شوند. به عنوان مثال رمز ارز پترو یک استیبل کوین متمرکز است و کاربران برای استفاده از آن باید به یک نهاد ثالث که در این رمز ارز دولت ونزوئلا می‌باشد اعتماد کنند.
لازم به ذکر است که رمز ارز پترو توسط دولت ونزوئلا برای مقابله با تورمی که در این کشور وجود دارد راه‌اندازی شده و پشتوانه‌ی آن نیز نفت می‌باشد. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که در استیبل کوین‌های متمرکز همیشه یک نهاد یا شخص ثالث وجود دارد که این موضوع با ماهیت ارزهای دیجیتال کاملا در تضاد قرار می‌گیرد.
اما شرایط در استیبل کوین‌های غیر متمرکز طور دیگری است. در این استیبل کوین‌ها برای حفظ ثبات قیمت از فناوری بلاکچین استفاده می‌شود و از آنجایی که بلاکچین نیز یک فناوری کاملا توزیع شده یا غیر متمرکز است هیچ شخص یا نهادی در ارزش گذاری آن‌ها نقشی ندارد.
به زبانی ساده‌تر برای ارزش گذاری استیبل کوین‌های غیر متمرکز به نهاد یا یک کالای فیزیکی همچون نفت نیاز نیست و قیمت آن‌ها همواره با استفاده از وثیقه گذاری و قراردادهای هوشمندی که در بلاکچین وجود دارد ثابت نگه داشته می‌شود. استیبل کوین دای در این دسته قرار می‌گیرد.
همانطور که گفتیم دای رمزارزی است که بر روی بلاکچین اتریوم و قرار داد هوشمند میکردائو ساخته شده است و توسط ارزدیجیتال‌هایی همچون اتر (ETH) و بت (BAT) پشتیبانی می‌شود. اما سوالی که ممکن است برای مخاطب پیش بیاید این است که چرا با وجود نوسانی بودن قیمت اتریوم و بت، قیمت دای ثابت است؟
پیش‌تر نیز گفته شد که این رمز ارز برای حفظ ثبات قیمتی خود از سیستم وثیقه گذاری اتریوم استفاده می‌کند. این موضوع بدین معنا است که کاربران برای دریافت دای باید اتریوم یا بت خود را به وبسایت میکردائو ارسال کنند و در قبال آن رمز ارز دای برای آن‌ها تولید می‌شود.
البته ارزدیجیتال‌هایی که میکردائو به عنوان وثیقه قبول می‌کند تنها به اتریوم (Ethereum) و بت (BAT) محدود نمی‌شوند و این اکوسیستم قصد دارد در آینده رمزارزهایی همچون گولم (GNT) ، اگر (REP) ، اومیسه گو (OMG) ، زیرو ایکس (ZRX) ، دیجیکس دائو (DGD) و … را به این لیست اضافه کند.
در حال حاضر بسیاری از کاربران ایرانی برای انجام معامله در صرافی‌های بین المللی از تتر استفاده می‌کنند. آن‌ها از صرافی‌های داخلی تتر مورد نیاز خود را خریداری می‌کنند و پس از انتقال آن به صرافی‌های بین المللی رمزارز مورد نظر خود را خریداری می‌نمایند.
اما از آنجایی که کشور ایران درگیر تحریم‌های مالی است و رمز ارز تتر نیز یک استیبل کوین متمرکز می‌باشد که ارتباط مستقیمی با دلار ایالات متحده دارد ممکن است دارایی کاربران ایرانی را با خطر مسدودسازی رو به رو کند. به دلیل متمرکز بودن تتر، IP تمامی کاربرانی که از تتر استفاده می‌کنند قابل ردیابی است.
به همین دلیل بهتر است کاربران ایرانی برای انجام معاملات خود از رمز ارز دای که یک استیبل کوین غیر قابل ردیابی محسوب می‌شود استفاده نمایند تا با پیشگیری از خطرات تحریم‌های احتمالی از دارایی خود محافظت کنند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که دای جایگزین بسیار خوبی برای تتر به حساب می‌آید.
با توجه به اینکه در حال حاضر بسیاری از صرافی‌های بین المللی احراز هویت کاربران خود را اجباری کرده‌اند، کاربران ایرانی نمی‌توانند در آن‌ها فعالیت کنند و خطر مسدود شدن دارایی وجود دارد. همین موضوع ممکن است برای رمز ارز تتر نیز پیش بیاید و تیم توسعه دهنده آن تصمیم بگیرد که تترهای کاربرانی که کشور آن‌ها تحریم است را مسدود سازد، پس می‌توان نتیجه گرفت که برای حفظ امنیت بهترین گزینه استیبل کوین غیرمتمرکز دای می‌باشد.
